عزیزم برای پدر نمونه ات مینویسم

 

 

همچون سایه ای که در رویش مداوم نور رنگ میبازد حرفهایت

مرادردامن خودفرومیکشند و توان این را پیدا میکنم که برای

 ارزوهایمان بجنگم .

من هربار درسینه چشم اندازی تازه در تلالو احساسهای بلند قلب

 باشکوهت میمیرم وجان میگیرم.

مدام دررنج وشوقی بی امان حالتی دارم که درخیال نمی گنجد......

 

 

خیالی شیرین ، زندگی در قصر شکلاتی که با توت فرنگی تزیین

 شده اند.

کودکمان پنجره اش را با دست کوچکش می  رباید............

 

 

 و دوراندازی  که مرد فرشته وارم را برای رسیدن به خانه با گامهایی

 طلایی نمایان میکند با دست هایی پر از گل

سرخ..........................